Μεταπτυχιακός φοιτητής του ΔΠΘ μετέγραψε το «Μονόγραμμα» του Ελύτη για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης

Χαρά Καϊμάκη - ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

Ο Απόστολος Γαρούφος ευελπιστεί να φέρει την ηλεκτρονική εποχή στην γραφή Braille - «Γρήγορα αντιλήφθηκα πόσο μου άρεσε αυτό το “σύμπαν” που δημιούργησε ο Λουί Μπράιγ και θέλησα να το επεκτείνω»

Ο κ. Απόστολος Γαρούφος είναι «παιδί» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Η μεγάλη του αγάπη, η λογοτεχνία τον οδήγησε στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας από όπου και μεταπήδησε στον χώρο της ειδικής αγωγής για μεταπτυχιακές σπουδές. Κάπως έτσι γεννήθηκε μέσα του η επιθυμία να «αποκαταστήσει» μία μερίδα ατόμων για την οποία η πρόσβαση στην γνώση ή την ψυχαγωγία δεν είναι πάντα εύκολη.

ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ

ΤΜΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑΣ «ΣυνΜορΦωΣη»

3 & 4 Δεκεμβρίου 2018

Κεντρικό αμφιθέατρε Δ.Π.Θ., Πανεπιστημιούπολη, Κομοτηνή

ΠΗΓΗ: xronos.gr

Το Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δ.Π.Θ. και το Εργαστήριο Γλωσσολογίας +ΜορΦωΣη διοργανώνουν επιστημονικό συνέδριο με τίτλο «Μποστ: Ο συγγραφέας, ο γελοιογράφος και το έργο του» στις 3 και 4 Δεκεμβρίου 2018.

Ο Μέντης Μποσταντζόγλου (Χρύσανθος Βοσταντζόγλου), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ήταν Έλληνας σκιτσογράφος και γελοιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και ζωγράφος. Γεννήθηκε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε το 1995.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου του είναι η γλώσσα του και τα επίτηδες ανορθόγραφα κείμενα.

Οι τρεις πλέον χαρακτηριστικοί ήρωες των γελοιογραφιών του και προσωπικά του δημιουργήματα είναι η Μαμά Ελλάς με τα παιδιά της, τον Πειναλέοντα και την Ανεργίτσα.

Ένα από τα χαρακτηριστικά όλου του φάσματος του έργου του (σκίτσα, κείμενα, ζωγραφικά και θεατρικά έργα) ήταν ο συμφυρμός διαφόρων φάσεων της ελληνικής ιστορίας, καθώς στο έργο του συνυπάρχουν ήρωες της αρχαιότητας, του Βυζαντίου, του 1821, του έπους του 1940 με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ωνάση.

Λέσχη Κομοτηναίων - Τετάρτη, 5 Δεκεμβρίου 2018

Λέσχη Κομοτηναίων - Τετάρτη, 21 Μαρτίου 2018

«Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει.» Με αυτό το ρητό ο Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ επιδεικνύει πως η αξία ενός μεγάλου δασκάλου δεν έγκειται απλώς στην ικανότητα του να μεταδίδει γνώσεις στους μαθητές, αλλά στην εσωτερική επιθυμία του να εμπνεύσει τους μαθητές του προκειμένου αυτοί να εξελιχθούν ως άνθρωποι. Στην κατηγορία του δασκάλου- εμπνευστή ίσως θα μπορούσε να ενταχθεί και ο σημερινός συνεντευξιαζόμενος, ο κ. Σπύρος Κιοσσές,  που από φέτος ανήκει στο Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας με αντικείμενο έρευνας τη Δημιουργική γραφή, ενώ τα προηγούμενα χρόνια δίδασκε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πρόκειται για έναν πολυμαθέστατο στον κλάδο της φιλολογίας επιστήμονα με σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μέσω της ενασχόλησής του με τη Φιλαναγνωσία και τη Δημιουργική γραφή έχει ως στόχο να εμπνεύσει στους μαθητές του την αγάπη για την ανάγνωση και τη λογοτεχνία. Καθώς είναι ανάγκη να καταλάβουν ότι πρώτιστος στόχος των λογοτεχνικών έργων είναι το «τερπνόν» και εν συνεχεία το «ωφέλιμον».

Σπύρος Κιοσσές λοιπόν και αναλυτική συζήτηση για το περιεχόμενο των όρων Φιλαναγνωσία και Δημιουργική γραφή, που σήμερα ανελλιπώς χρησιμοποιούμε, εμπειρικά όμως κυρίως τους προσεγγίζουμε…

ΠΗΓΗ: Greek Teachers