Άρθρα

Νιόβη Αντωνοπούλου - Μαρία Μητσιάκη*

Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης*

 Όπως είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών, από τις αρχές του 1970 άρχισε να επιτελείται στο χώρο της διδακτι-κής μια σημαντική αλλαγή που οδήγησε στη γένεση της Επικοινωνιακής Προ-σέγγισης (ΕΠ) και στην ανάπτυξη των αρχών της Επικοινωνιακής Γλωσσικής Διδασκαλίας(ΕΓΔ). Η πορεία προς αυτή ήταν μακρόχρονη και μ’ ένα πλήθος πειραματισμών, οι οποίοι οδήγησαν σε μια πιο συγκροτημένη και συστηματική περιγραφή της φύσης της γλώσσας και του τρόπου εκμάθησής της, στη λεπτο-μερή περιγραφή του γλωσσικού υλικού και των γλωσσικών στόχων και στην πιο αποτελεσματική παρουσίασή του στο μαθησιακό κοινό.

Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη*, Ελένη Βλέτση, Μαρία Μητσιάκη**, Βασίλης Μποζονέλος, Βαλεντίνα Χούμα

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης*
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης**

Our study aims at presenting and explaining some of the most frequent errors that expatriot and foreign students make in Greek as a second language. The research was based on written data from students who participated in language courses in the frame of the project ‘Inclusion of expatriot and foreign students in Greek Secondary School'. In these courses language was taught in an intercultural context, since recent research has shown that bringing the student in touch with the cultural information the language bears results in increasing his/her motivation to learn the language and get acquainted with the civilization it expresses. We have examined written language tokens from 77 students who differ in their LI, the level of acquisition of Greek language and the period of their stay in Greece. The methodology we followed is based on the theory of learner corpus-based error analysis. Errors have been detected and registered in terms of linguistic categorization. We have tested then-frequency by means of quantitative analysis. In order to offer reliable explanations on the occurrence of these errors, we have adopted the contrastive analysis principles as well as theories that have arisen under the influence of interlanguage.

Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη*, Αγγελική Ευθυμίου** & Ασημάκης Φλιάτουρας**

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης*
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης**

 This paper deals with adjective substantivization in Modern Greek. It is argued that substantivization is a case of morphology-syntax-semantics interface and that Mod-ern Greek (MG) substantivized adjectives (SA) can be classified into two basic cat-egories: (a) MG substantivized adjectives derived by means of conversion in mor-phology (SaC); and (b) MG substantivized adjectives created by ellipsis in syntax (SaS). We also propose that the phenomenon of substantivization can be better an-alyzed as a morphological-syntactical continuum, which includes non-prototypical cases, such as non-prototypical SaC and SaS.

Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη*, Αικατερίνη Ζουραβλιόβα***, Μαρία Μητσιάκη**, Γεωργία Φωτιάδου*

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης*
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης**
Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας*

A learner corpus-based approach is used to investigate the interlanguage of Russian learners of Greek as a second language. Our aim is to record, present and analyse the phonological and graphematic errors according to their occurrence and distribution in written corpora collected from Russian learners of Greek as a second language. We analyse the errors according to interlingual and intralingual factors and propose correction techniques for the most frequent of them. Applying error analysis in second language teaching can help teachers select suitable techniques that may facilitate the acquisition of Greek as a second language.

Πηνελόπη Καμπάκη-Βουγιουκλή, Χρυσούλα Δούρου

Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

 Η παρούσα μελέτη διερευνά τις στάσεις και τις συμπεριφορές ανάμεσα σε μαθητές της 1ης, 2ας και 3ης τάξης του Λυκείου Σουφλίου στη Θράκη. Οι μαθητές κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά (α) με τη στάση τους απέναντι στη βόρεια τοπική διαλεκτική ποικιλία, και (β) με τον εντοπισμό και την μετάφραση στη Κοινή Νεοελληνική ορισμένων στοιχείων επιλεγμένων από μια προηγούμενη πιλοτική μελέτη τα οποία κρίθηκαν οικεία σε αυτούς. Τα αποτελέσματα ήταν μη αναμενόμενα, καθώς η τάση προς τη διαλεκτική ποικιλία ήταν μάλλον θετική και ιδιαίτερα μεταξύ των αγοριών. Επιπλέον, τα αγόρια που συμμετείχαν ήταν πιο εύστοχα στις απαντήσεις τους. Τέτοια αποτελέσματα δείχνουν ότι η νεότερη γενιά φαίνεται να ευνοεί τη χρήση της διαλεκτικής ποικιλίας κάτι που οι γονείς τους εγκατέλειψαν και για το οποίο ακόμη αισθάνονται ένοχοι. Συμπερασματικά προτείνεται η χρήση των γλωσσικών ποικιλιών τόσο εντός της διδακτέας ύλης στο γλωσσικό μάθημα όσο και μέσα στην τάξη γενικότερα. Έτσι οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να εμπλουτίσουν τη γλώσσα τους και οι γλωσσικές ποικιλίες θα τους προσφέρουν ευκαιρίες έκφρασης και δημιουργικότητας για να αποδεσμευτούν από τα γλωσσικά στερεότυπα και την τυποποίηση του λόγου.